Vuk Vrčević
Sakupljač narodnih lirskih pesama i saradnik Vuka Karadžića, Vuk Vrčević rođen je 22. februara 1811. Godine u Risnu. Njegovi originalni radovi, kao i sakupljene narodne umotvorine objavljeni su u petnaestak posebnih knjiga.
Vuk Vrčević se rodio u Risnu od oca Stefana i majke Tode. Otac Stefan je bio pisar i učitelj , pa je prvo obrazovanje (italijanski jezik i matematiku) Vuk dobio je od svog oca. Kao dečak je radio i pomogao ocu u opštinskoj pisarnici. Posle jedne svađe sa ocem, prešao je u Budvu. Tu je počeo da se bavi trgovinom i naučio je nemački jezik.
Novi crnogorski vladika Petar II Petrović Njegoš mu je ponudio posao vladičinog pisara na Cetinju, ali Vrčeviću roditelji nisu dozvolili da stupi u vladičinu službu.
Upoznao se sa Vukom Karadžićem 1835. prilikom Karadžićeve posete Crnoj Gori. Od tada se dopisivao i sarađivao sa Karadžićem na sakupljanu narodnih lirskih pesama. Bio je trgovac, opštinski pisar i učitelj u Budvi, Grblju, rodnom Risnu i Kotoru. Godine 1836. Vuk Vrčević je na poziv vladike Njegoša došao u manastir Maine gde je prepisivao Njegoševo delo „Svobodijadu“ koje je Njegoš nameravao posvetiti ruskom prestolonasledniku Aleksandru.
Svoje prvo delo Vuk Vrčević je štampao 1839. godine u Srpsko-dalmatinskom magazinu. Godine 1852. Vuk Vrčević na Cetinju je postao sekretar knjaza Danila Petrovića. Pored sekretarskog posla, knjaz Danilo ga je odredio i za svog učitelja za italijanski jezik.
Vrčević je od 1855. do 1861. radio u Zadru kod guvernera Lazara Mamule. Od 1861. godine postavljen je za austrijskog vicekonzula u Trebinju. Sarađivao je sa Lukom Vukalovićem za vreme buna u Hercegovini. Bio je saradnik novina Crnogorac i Glas Crnogorca. Poslije austrougarske okupacije Bosne i Hercegovine, konzul u Trebinju nije bio potreban Austrougarskoj, pa se Vrčević penzionisao i prešao da živi u Dubrovnik do kraja života. Umro je 1882. godine u Dubrovniku.
Vrčević je bio počasni član Srpskog učenog društva od 16. februara 1868. godine, vitez crnogorskog ordena knjaza Danila I i ordena austrijskoga Franje Josifa.
